Interview Mounir El Hamdaoui

Mounir El Hamdaoui is na omzwervingen bij Ajax, ACF Fiorentina en Málaga CF terug in Alkmaar. De topscorer van het kampioensjaar kende na zijn vertrek bij AZ een aantal teleurstellende seizoenen in Spanje, Italië en de vaderlandse hoofdstad, maar is nu terug op de plek waar hij zijn grootste successen vierde. De spits is gretig, fit en klaar om de voetbalwereld te laten zien wat hij nog allemaal in zijn mars heeft. In Grand Café Louis van Gaal schoof de spits bij ons aan om eens te praten over de laatste seizoenen, zijn jeugd, de periode bij Ajax en de successen in Alkmaar.

Inmiddels train je al een paar weken mee bij AZ en besloot je vorige week een contract te tekenen tot het einde van het seizoen. Wat gaf uiteindelijk de doorslag?

‘Het was in het begin alleen de bedoeling om mee te trainen omdat ik toch eigenlijk naar het buitenland wilde gaan. Op een gegeven moment ging het hier echter lekker en ik had een goede klik met het elftal en de trainer. Vervolgens vroegen ze aan mij of ik ervoor openstond om hier misschien te komen voetballen. Ik heb daar toen over nagedacht en uiteindelijk de keuze gemaakt om een contract te tekenen tot het einde van het seizoen. Gewoon puur omdat het goed voelde. Ik heb bovendien gewoon weer zin om te voetballen. Er waren wel wat opties in het buitenland, maar dat waren nu niet echt dingen waarvan ik dacht dat ik dat moest doen.’

Toen je hier medio 2007 binnenkwam had AZ net naast de landstitel gegrepen bij Excelsior en speelde het vervolgens een dramatisch seizoen. Had je toen niet het idee van waar ben ik hier beland?

‘Nee dat totaal niet. Het was wel een minder seizoen omdat AZ natuurlijk normaal altijd meedeed om een plek bij de eerste vijf. Het rare was dat we heel veel goede spelers hadden maar op een of andere manier klikte het niet als team. Het draaide gewoon niet. De resultaten werden steeds minder en het zelfvertrouwen van de spelers werd minder. Uiteindelijk was het een matig seizoen, ondanks dat we op het einde wel verbetering toonden en wat wedstrijden wonnen. Maar ik had absoluut geen spijt van de overstap toen. Als je de trainingen zag en je mag met zo’n trainer als Louis van Gaal werken dan word je daar alleen maar blij van. Zeker ook omdat je merkt dat je als individu veel beter wordt, elke training weer. De trainingen waren geweldig en ook de manier hoe hij alles benaderde en hoe hij met alle details bezig was. Hij lette overal op, zag alles en liet niets aan het toeval over. Dat was voor mij ook één van de redenen om toen naar AZ toe te komen.’

Persoonlijk beleefde je ook niet je beste periode in je eerste seizoen bij AZ. Was je toen wel fit of had je nog steeds last van de naweëen van je zware knieblessure in het seizoen daarvoor?

‘Medisch was ik wel fit maar na zo’n blessure heb je wel minimaal een jaar nodig om weer op je oude niveau te komen. En ik moet zeggen dat ik in het eerste halve seizoen echt nog moest wennen. Ik was nog niet de oude, het was voornamelijk weer in het ritme komen en veel wedstrijden spelen. Vanaf februari of maart werd ik pas langzaam maar zeker weer de oude’

Uiteindelijk kwam het goed en liep het in het seizoen daarna als een trein. Hoe heb jij dat ervaren en hoe verklaar je dat?

‘Het was prachtig om dat te ervaren. Persoonlijke voelde ik me vanaf het begin van het seizoen topfit en lekker, ik had er ook echt zin in. Als ploeg zijnde waren we er ook op gebrand om te laten zien wat we konden en wat we waard waren.’

Zijn er toen nog specifieke dingen veranderd ten opzichte van het jaar daarvoor?

‘Nee ik denk het niet. Natuurlijk vertrokken er wel wat spelers en er kwamen er wat nieuwe jongens bij maar de filosofie was hetzelfde. We begonnen dat jaar trouwens ook niet goed met NAC thuis en Den Haag uit. Uiteindelijk ging het na PSV thuis lopen en dat was top. Prachtig om dat mee te maken en om deel van uit te maken. We hadden toen ook echt een heel goede ploeg met veel goede spelers. We waren ook echt een team toen. Iedereen werkte voor elkaar en we deden alles voor elkaar.’

Was dat niet net het verschil met het jaar daarvoor?

‘Dat denk ik wel ja, dat heeft er wel een beetje mee te maken.’

Na het kampioensjaar veranderde er uiteindelijk wel wat want Van Gaal vertrok en Koeman kwam. Was die omslag groot?

‘Jawel, dat was best een grote omslag. Het zijn echt twee verschillende personen en twee heel verschillende trainers. Koeman is heel rustig en liet de verantwoordelijkheid meer aan de spelers over, terwijl Van Gaal overal heel kort op zat. Dat was sowieso een hele verandering.’

Volgens viel DSB ook nog vrij vroeg in het seizoen om. Had dat nog invloed op de spelersgroep?

‘Ja ongetwijfeld wel. Je hoorde dat toch dagelijks op het nieuws en bij de club hoorde je mensen erover praten dus dat ging zeker meespelen. Maar uiteindelijk zijn we volgens mij toch vijfde geworden als het goed heb dus hebben we het nog redelijk rechtgezet. Het is jammer dat we halverwege een dip hadden want we begonnen dat seizoen goed en eindigden ook prima. Als we dat het hele seizoen hadden volgehouden dan was het waarschijnlijk iets anders gelopen allemaal.’

Tussendoor werd Koeman ook nog eens vervangen door Advocaat.

‘Ja dat klopt. Maar uiteindelijk waren het allemaal andere type trainers en ik heb van zowel Van Gaal, Advocaat als van Koeman veel geleerd.’

Door de veranderde financiële situatie moesten er spelers vertrekken. Jij vertrok uieindelijk naar Ajax. Was dat wel de overstap die jij voor ogen had, zeker omdat Barcelona op een gegeven moment zelfs werd genoemd? Ik had het idee dat jij zelf meer naar het buitenland wilde.

‘Ja dat klopt, dat was ook wel wat ik wilde. In het voetbal kan je alleen nooit voorspellen hoe het loopt. Maar Martin Jol was daar toen trainer en die had mij eerder al naar Tottenham gehaald, die samenwerking was prettig dus vandaar die keuze. Het was uiteindelijk niet mijn eerste keuze maar ik ging daar zeker niet met tegenzin heen, zo was het ook niet.’

Bij Ajax scoorde je aan de lopende band maar toch was het opeens afgelopen. Wat is daar gebeurd?

‘Eigenlijk is het heel simpel, vanaf het moment dat Frank de Boer kwam was het voor mij eigenlijk over. Hij zag het niet in mij zitten, dat was eigenlijk in het kort het hele verhaal.’

Botsten jullie ook niet qua persoonlijkheden?

‘Ik kende hem van te voren niet en vanaf de eerste dag dat hij kwam zette hij mij meteen ernaast, zonder enige reden. Dat terwijl ik alles speelde en ik kreeg ook geen uitleg. En het was niet alleen dat ik geen uitleg kreeg, hij had het voor de wedstrijd ook niet tegen mij gezegd. We speelden toen een belangrijke wedstrijd voor de Champions League uit tegen AC Milan en hij zette me ernaast zonder voordien even naar mij toe te komen. Als hij dat nu gewoon even had gezegd dan had ik daar vrede mee kunnen hebben maar hij zei helemaal niks. Maarja, dat soort dingen gebeuren in de voetballerij.’

Maar uiteindelijk was jij de kop van jut en werd je zelfs uitgefloten bij de huldiging voor het kampioenschap.

‘Ja zo gaat dat nu eenmaal. Maar dat is nu verleden tijd.’

Vervolgens heb je een jaar bij Jong Ajax ‘gespeeld’. Hoe heb je dat volgehouden?

‘Je moet gewoon door. Ik was werknemer en moet dan gewoon trainen. Als je dan naar het tweede wordt gestuurd dan moet je dat doen. Ik ben iemand die altijd honderd procent geeft en dat deed ik toen ook. Het was natuurlijk wel balen want het liefst speel je natuurlijk in het eerste. Maarja, dat was de situatie toen. Ik heb toen een jaar praktisch alleen maar getraind.’

Verwijt jij uiteindelijk iemand dat je dat jaar stil hebt gestaan? Het heeft ongetwijfeld invloed gehad op je verdere carrière. Als je namelijk tweemaal twintig goals had gescoord in Ajax 1 had er misschien wel een nog mooiere club ingezeten dan Fiorentina.

‘Ja dat is zo maar je kan nooit in de toekomst kijken. Ik had toen ook niet verwacht dat Martin Jol in de winter al weg zou gaan. Net zo min als dat ik had verwacht dat ik na een trainerswissel zomaar opzij zou worden gezet. Maar ik verwijt niemand iets, het is de keuze van de trainer.’

Je bent daarna toch naar het buitenland gegaan, naar Fiorentina en Málaga, hoe heb je die avonturen ervaren?

‘Eigenlijk goed. Ik ben als mens en voetballer gegroeid in die periode, alleen is het toch niet geworden wat ik ervan verwacht had. Ik had gehoopt meer te spelen. Bij Fiorentina speelde ik in het eerste seizoen negentien wedstrijden, al waren dat veelal invalbeurten. Dat had er mee te maken dat ik werd gehaald door een technisch directeur en het was niet de keuze van de trainer. Dat botste tussen die twee. Uiteindelijk besloot ik naar Málaga te gaan, die wilden me graag hebben. In het begin speelde ik ook veel maar toen raakte ik geblesseerd. Ik was er toen twee maanden uit en daarna had de trainer andere spelers die hij de voorkeur gaf.’

Leeft wat dat betreft het gevoel van revanche nog bij jou omdat je zei eigenlijk nog naar het buitenland te willen?

‘Geen revanche. Het is meer een gevoel van dat ik weer lekker wil voetballen, dat is wat ik wil. Ik wil altijd mooie dingen doen, winnen en mijn spel spelen en dan zie ik het wel.’

Maar jij ziet natuurlijk ook je oud-collega’s als Pellè, Lens en Dembélé in de Premier League spelen. Denk je dan niet daar had ik ook kunnen staan?

‘Ja dat is natuurlijk hartstikke mooi. Maar dat is voetbal, ieder persoon heeft zijn eigen weg in de voetballerij en zijn eigen geluk. En dat gun is ze allemaal van harte. Ik wil nu gewoon lekker voetballen en dan zien we wel.’

Je bent nu terug en de verwachtingen zijn bij hooggespannen. Hoe ga je daarmee om?

‘Ja..? Haha.. Nou ik denk dat één speler niet heel veel verschil gaat maken. Ik ga natuurlijk mijn best doen om AZ te helpen, de ploeg te helpen en zo goed mogelijk te presteren, maar dat is iets dat ik eigenlijk altijd doe. Dat is ook mijn werk.’

Ik heb van Van den Brom en wat medespelers gehoord dat jij ook buiten het veld van waarde bent voor de ploeg. Is dat iets dat de laatste jaren zo is gegroeid of zat dat altijd al in je?

‘Ik denk dat het gewoon heel natuurlijk gaat. Ik ben niet iemand die heel veel praat of veel aanwijzingen geeft. Het is meer iets natuurlijks, wellicht de manier waarop ik train en als ik daarbij wat tips kan geven dan doe ik dat. We zitten ook met elkaar aan tafel en dan praat ik met die jonge jongens, kijken hoe zij er in staan en hoe zij over bepaalde dingen denken en dan geef ik ze advies. Het is verder aan hun wat ze ermee doen.’

Dat staat toch een beetje haaks op het beeld dat van je is gevormd de laatste jaren. Je was toch vooral die lastige jongen. Derksen zei, nadat je hier tekende, dat de club de problemen in huis haalde. Terwijl je buiten Ajax om nooit ergens problemen had. Hoe verklaar je dat?

‘Ik denk dat je daar al precies zegt waar het vandaan komt en waar het probleem ligt.’

Media en beeldvorming?

‘Ja absoluut. Ik denk vooral dat dat het is.’

Je bent opgegroeid in Rotterdam, als een echte pleintjesvoetballer met jongens als Boutahar en Van Persie. Hoe was dat en spreek je die jongens nog wel eens?

‘Dat was een mooie tijd. We waren jeugdvrienden van elkaar en zagen elkaar dagelijks. Dan hadden we de bal bij ons en gingen we gewoon lekker voetballen, dat waren leuke tijden. Heerlijk, de hele dag voetballen. Ik spreek die jongens dan ook nog regelmatig.’

Ondanks dat je in Nederland bent opgegroeid heb jij in het verleden voor het Marokkaanse elftal gekozen. Hoe kijk jij naar de hele discussie rond Ziyech nu bijvoorbeeld?

‘Ik had toen die keuze gemaakt omdat het goed voelde. Marokko was op dat moment trouwens ook de enige die kwam dus ik had weinig te kiezen ook haha. Maar daar heb ik achteraf geen spijt van.’

Terugkijken op jouw eerste periode bij AZ, wat is het mooiste doelpunt dat je hebt gemaakt en wie was de beste speler met wie je gespeeld hebt?

‘Haha.. Ja ik heb met veel goede spelers samengespeeld hier. Maarja, Dembélé, Holman..’

Holman..?

‘Jazeker. Holman was ook een goede speler. Met Pellè heb ik ook lekker gespeeld. Maar dat heb ik met al die jongens, De Zeeuw, Lens, Mendes..’

Die trouwens ook net gestopt is nu..

‘Ja klopt. Hij wordt assistent hè? Mooi voor hem, echt leuk! Zo zie je maar weer, een carrière is niet te voorspellen. Ik had dit niet verwacht. Maar ik heb met veel goede spelers hier gespeeld, ook die jongens die achterin stonden. Moreno, Moisander, Jaliens en Romero was een fantstische keeper. Mijn mooiste goal hier bij AZ weet ik alleen niet meer.’

Zal ik je een klein voorzetje geven? Willem II uit?

‘Ja die was wel mooi ja. Ik denk dat dat wel het mooiste doelpunt was in dienst van AZ.’

En dan tot slot: Staat 28 februari al in je agenda?

’28 februari..? Wat hebben we dan?’

Dan staat Ajax-AZ op het programma

‘Oké, dat is weer een hele mooie competitiewedstrijd hè? Haha’

Je hebt niet zoiets dat je daar per se wilt presteren of de winnende wilt maken?

‘Nee, ik wil elke wedstrijd gewoon winnen. Dat heeft de prioriteit. Als ik daarnaast belangrijk kan zijn is dat mooi meegenomen.’